Διανομές

Θα ξεκινήσουμε από το 2ο Τιμόθεο 2:15.
Ένα από τα πιο σημαντικά εδάφια σε ολόκληρη την Καινή Διαθήκη, και γι' αυτό πολλοί το έχουν επιτεθεί.

Μελετήστε να δείχνετε τον εαυτό σας εγκεκριμένο από τον Θεό, εργάτη που δεν χρειάζεται να ντρέπεται, διαχωρίζοντας σωστά τον λόγο της αλήθειας. (2 Τιμόθεο 2:15)

Τώρα υπάρχουν μερικά πράγματα εκεί μέσα που είναι πολύ σημαντικά.
Πρώτα απ' όλα, ας επισημάνουμε ότι πρόκειται για εντολή, όχι για πρόταση.
Δεν είναι, αν έχετε όρεξη, μπορείτε να μελετάτε τη Βίβλο στον ελεύθερο χρόνο σας, στον ελεύθερο χρόνο σας. Όχι, μελετήστε για να δείξετε τον εαυτό σας εγκεκριμένο από τον Θεό, έναν εργάτη που δεν χρειάζεται να ντρέπεται, διαχωρίζοντας σωστά τον λόγο της αλήθειας. Τι θα συμβεί αν δεν μελετήσετε ; Τι συμβαίνει αν δεν διαιρείτε σωστά τον λόγο της αλήθειας ;
Λοιπόν, θα κάνετε ένα χάος με την Αγία Γραφή λόγω παρεξηγήσεων όταν δεν διαιρείτε σωστά τον λόγο της αλήθειας.
Και γι' αυτό θα μιλήσουμε σήμερα, για το τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν προσεγγίζουν την Αγία Γραφή διαθετικά.
Προκαλούν αντιφάσεις στην Αγία Γραφή και μετά πρέπει να διαστρεβλώνουν τις γραφές για να προσπαθήσουν να κάνουν ολόκληρη τη Βίβλο να ταιριάζει. Όλη η Βίβλος δεν ταιριάζει μεταξύ τους. Για να το εξηγήσω αυτό, θα ήθελα να πω μια μικρή ιστορία στα γρήγορα.
Η μικρότερη αδελφή μου μόλις πούλησε το σπίτι της, αυτή και ο σύζυγός της, και τώρα πρέπει να ψάξουν για νέο σπίτι, δεν έχουν βρει ακόμα, αλλά όταν βρουν νέο σπίτι, τότε θα πρέπει να μεταφέρουν τα υπάρχοντά τους από το ένα σπίτι στο άλλο.
Τώρα υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους μπορούν να κινηθούν.
Ο ένας τρόπος είναι να πάρετε κουτιά και στη συνέχεια να πάτε σε κάθε δωμάτιο ξεχωριστά και να βάλετε ετικέτες στα κουτιά, υπνοδωμάτιο, κουζίνα, μπάνιο, κάπως έτσι. Και στη συνέχεια να πάρετε αυτά τα πράγματα και να τα οργανώσετε μέσα στα κουτιά.
Ο άλλος τρόπος που μπορούν να το κάνουν είναι να πάρουν κουτιά και να πάρουν πράγματα από κάθε δωμάτιο και να τα πετάξουν μέσα στα κουτιά.
Τώρα ποιος τρόπος είναι ευκολότερος ;
Το να αρπάζεις πράγματα από οποιοδήποτε δωμάτιο και να τα πετάς σε κουτιά, είναι πολύ πιο εύκολο.
Αλλά ποιο είναι το αποτέλεσμα ;
Το αποτέλεσμα είναι ότι μετακομίζετε στο νέο σπίτι και τώρα έχετε εκεί έναν μεγάλο σωρό από κουτιά, και δεν έχετε ιδέα τι υπάρχει μέσα σε αυτά τα κουτιά, και τελικά είναι χειρότερα, επειδή ήσασταν τεμπέλης και δεν το κάνατε με τον σωστό τρόπο. Το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να χωρίσετε σωστά αυτά τα πράγματα από τα διάφορα δωμάτια, και η Βίβλος είναι κάπως έτσι. Η Βίβλος είναι σαν ένα σπίτι, και υπάρχουν διαφορετικά δωμάτια σε αυτό το σπίτι, και σε κάθε δωμάτιο υπάρχουν πράγματα που μπορούν να μπουν στα διαφορετικά δωμάτια.
Ακριβώς εκεί υπάρχει ένα κηροπήγιο, ένα κηροπήγιο μπορεί να πάει στην κουζίνα, μπορεί να πάει στο μπάνιο, μπορεί να πάει στην κρεβατοκάμαρα, στο σαλόνι, στην τραπεζαρία, οπουδήποτε.
Αλλά τι γίνεται με την τουαλέτα, μπορείτε να βάλετε μια τουαλέτα στο σαλόνι; Όχι, μπορείτε, αλλά δεν θα το θέλατε.
Το θέμα είναι ότι κάθε σπίτι πρέπει να έχει ένα μέρος για να τρώει, ένα μέρος για να κοιμάται, ένα μέρος για να καθαρίζεται.
Κάθε σπίτι πρέπει να έχει αυτούς τους τρεις βασικούς τομείς, και η Βίβλος, για να πούμε ότι ολόκληρη η Βίβλος είναι ένα πράγμα, και τίποτα δεν αλλάζει, και ότι όλα είναι ένα μεγάλο δωμάτιο... όχι, δεν είναι αυτός ο τρόπος για να διαιρέσεις σωστά τον λόγο της αλήθειας. Θα δούμε ποιος είναι ο σκοπός της Βίβλου.

Και ότι από παιδί γνωρίζεις τις άγιες γραφές, οι οποίες είναι ικανές να σε κάνουν σοφό για τη σωτηρία μέσω της πίστης που είναι στον Ιησού Χριστό. (2 Τιμόθεο 3:15)

Προσέξτε μερικά πράγματα εκεί πολύ γρήγορα, ο Τιμόθεος είχε τις Άγιες Γραφές από παιδί, αλλά ποιος είναι ο σκοπός ; Για να σε κάνει σοφό για τη σωτηρία, μέσω της πίστης.
Θα το δούμε αυτό λίγο αργότερα, την πίστη μόνη της έναντι της πίστης συν τα έργα.

Όλες οι γραφές δόθηκαν με έμπνευση από τον Θεό και είναι χρήσιμες για διδασκαλία, για επίπληξη, για διόρθωση, για διδασκαλία στη δικαιοσύνη: ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι τέλειος, πλήρως εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο. (2 Τιμόθεο 3:16-17)

Έτσι έχουμε τέσσερις σκοπούς της Γραφής, διδασκαλία, επίπληξη, διόρθωση, διδασκαλία στη δικαιοσύνη.
Και λέει όλες οι γραφές, οπότε δεν διδάσκουμε ότι απαγορεύεται να κοιτάξετε οποιοδήποτε άλλο μέρος της γραφής εκτός από τις επιστολές του Παύλου, ή κάτι τέτοιο, δεν το διδάσκουμε αυτό.
Όλες οι γραφές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διδασκαλία στη δικαιοσύνη, αλλά δογματικά πρέπει να είστε προσεκτικοί, και αυτό θα εξετάσουμε εδώ σε αυτή τη μελέτη. Υπάρχει ένα κίνημα μέσα στη διδασκαλία του διαχωρισμού που ονομάζεται "υπερδιαχωρισμός", έχουν τις περισσότερες από τις διαχωρίσεις τους σωστές, αλλά την εκκλησιαστική εποχή στην οποία ζούμε τώρα, την τινάζουν στον αέρα, και θα αφιερώσω λίγα λεπτά εδώ στον υπερδιαχωρισμό, και λένε ότι μόνο οι επιστολές του Παύλου είναι για τους Χριστιανούς σήμερα, τίποτε άλλο, οτιδήποτε έχει γραφτεί από τον Παύλο είναι για τους Χριστιανούς, οτιδήποτε άλλο δεν είναι για εσάς.
Τώρα δεν συμφωνούμε με αυτό.

Αν κάποιος διδάσκει διαφορετικά, και δεν συμφωνεί με τα υγιή λόγια, τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. (1 Τιμόθεο 6:3)

Πού είναι τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού; Στα τέσσερα ευαγγέλια.
Πρέπει να συναινέσετε στα τέσσερα ευαγγέλια, και ο Παύλος είναι αυτός που τα έγραψε αυτά.
Έτσι, στις επιστολές του Παύλου, ο Παύλος λέει, συναινείτε στα τέσσερα ευαγγέλια. Καλύτερα να συναινέσετε στα λόγια του Ιησού Χριστού.

Και για τη διδασκαλία που είναι σύμφωνα με την ευσέβεια- είναι υπερήφανος, δεν γνωρίζει τίποτα, αλλά ασχολείται με ερωτήσεις και διαμάχες λόγων, από τις οποίες προέρχεται φθόνος, διαμάχη, αντιδικίες, κακές εικασίες, διεστραμμένες διαμάχες ανθρώπων με διεφθαρμένα μυαλά και στερούμενων της αλήθειας, που νομίζουν ότι το κέρδος είναι ευσέβεια- από τέτοιους αποτραβηχτείτε. (1 Τιμόθεο 6:3-5)

Γυρίστε στην προς Ρωμαίους επιστολή, κεφάλαιο 16, στίχος 7. Θα σας δείξω άλλον έναν λόγο για τον οποίο ο υπερδιαχωρισμός δεν λειτουργεί. Διδάσκουν ότι από τη σταύρωση μέχρι τον Παύλο ήταν ένα σώμα, και στη συνέχεια από τον Παύλο μέχρι την αρπαγή είναι ένα άλλο σώμα. Λοιπόν, αυτό είναι αίρεση, και να γιατί. Εδώ είναι ο Παύλος που μιλάει, λέει.

Χαιρετώ τον Ανδρόνικο και την Ιουνία, συγγενείς μου και συγκρατούμενούς μου, οι οποίοι είναι αξιόλογοι μεταξύ των αποστόλων, οι οποίοι επίσης ήταν εν Χριστώ πριν από μένα. (Ρωμαίους 16:7)

Έτσι, υπήρχαν άνθρωποι εν Χριστώ πριν εμφανιστεί ο Παύλος, οπότε ο υπερ-διασπορισμός είναι λάθος.
Και παίρνουν κάτι που είναι γραπτό, τη διδασκαλία της Διασποράς, και δίνουν υπερβολική έμφαση σε μία από τις διανομές, οπότε δεν είναι κάτι με το οποίο πρέπει να παίζετε. Ορισμένες από τις διαφορές των διανομών, αν προσπαθήσετε να τις φέρετε μαζί και να τις μπλέξετε, δεν λειτουργεί.
Θα εξετάσουμε μερικές από τις σωστές διαιρέσεις στις γραφές.
Γυρίστε λοιπόν στο βιβλίο των Εβραίων. Τώρα υπάρχει πολλή διαμάχη, "ποιος έγραψε το βιβλίο των Εβραίων", λοιπόν, πιστεύω ότι ήταν ο Παύλος, και δεν έχω δει κανένα λόγο για τον οποίο να μην το πιστεύω αυτό, έτσι πιστεύω ότι αυτό γράφτηκε από τον Παύλο, στους Εβραίους (τους Εβραίους), τώρα θυμηθείτε, αυτό θα είναι σημαντικό.

Τότε, πραγματικά, η πρώτη διαθήκη είχε επίσης διατάξεις θείας υπηρεσίας και ένα κοσμικό ιερό. Διότι έγινε μια σκηνή- η πρώτη, στην οποία ήταν η λυχνία και το τραπέζι και ο επιδεικτικός άρτος- η οποία ονομάζεται αγιαστήριο. Και μετά το δεύτερο καταπέτασμα, η σκηνή που ονομάζεται το αγιότατο όλων- η οποία είχε το χρυσό θυμιατό και την κιβωτό της διαθήκης που ήταν επικαλυμμένη γύρω-γύρω με χρυσάφι, όπου ήταν το χρυσό δοχείο που είχε το μάννα, και η ράβδος του Ααρών που φύτρωνε, και οι πίνακες της διαθήκης- και πάνω από αυτήν τα χερουβείμ της δόξας που σκίαζαν το κάθισμα του ελέους- για το οποίο δεν μπορούμε τώρα να μιλήσουμε ιδιαίτερα. Όταν δε αυτά τα πράγματα είχαν κανονιστεί κατ' αυτόν τον τρόπο, οι ιερείς πήγαιναν πάντοτε στην πρώτη σκηνή, επιτελώντας την υπηρεσία του Θεού. Αλλά στη δεύτερη πήγαινε μόνο ο αρχιερέας μια φορά κάθε χρόνο, όχι χωρίς αίμα, το οποίο πρόσφερε για τον εαυτό του και για τα λάθη του λαού: Το Άγιο Πνεύμα αυτό σημαίνει, ότι ο δρόμος προς τα άγια δεν είχε ακόμη φανερωθεί, ενώ η πρώτη σκηνή στεκόταν ακόμη. (Εβραίους 9:1-8)

Τώρα αφήστε με να σταματήσω για ένα λεπτό, τι είναι αυτό που λέει; Για την Παλαιά Διαθήκη, για το ιερατείο, για τον ναό, για τη Σκηνή, όπου έμπαιναν μέσα και έκαναν θυσίες ζώων για να πληρώσουν για τις αμαρτίες του λαού. Ας συνεχίσουμε να διαβάζουμε, στίχος εννέα.

Η οποία ήταν ένα σχήμα για τον τότε παρόντα χρόνο, όπου προσφέρονταν και δώρα και θυσίες, που δεν μπορούσαν να κάνουν τέλειο αυτόν που έκανε την υπηρεσία, όσον αφορά τη συνείδηση- η οποία ήταν μόνο σε κρέατα και ποτά, και διάφορες πλύσεις, και σαρκικές διατάξεις, που τους επιβλήθηκαν μέχρι τον καιρό της μεταρρύθμισης. (Εβραίους 9:9-10)

Ποιος είναι ο χρόνος της μεταρρύθμισης ;
Στίχος 11.

Αλλά ο Χριστός, αφού ήρθε αρχιερέας των μελλοντικών αγαθών, μέσω μιας μεγαλύτερης και τελειότερης σκηνής, που δεν είναι κατασκευασμένη με χέρια, δηλαδή δεν είναι από αυτό το κτίριο, ούτε με αίμα τράγων και μοσχαριών, αλλά με το δικό του αίμα μπήκε μια φορά στο άγιο, έχοντας αποκτήσει για μας την αιώνια λύτρωση. Διότι αν το αίμα των ταύρων και των τράγων και η στάχτη της δαμάλως που ραντίζει τους ακάθαρτους, αγιάζει για τον καθαρισμό της σάρκας, πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού, ο οποίος δια του αιώνιου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς κηλίδα στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από τα νεκρά έργα για να υπηρετήσετε τον ζωντανό Θεό; Και γι' αυτό είναι ο μεσίτης της Καινής Διαθήκης, ώστε μέσω του θανάτου, για την εξιλέωση των παραβάσεων που υπήρχαν κάτω από την πρώτη διαθήκη, οι καλούμενοι να λάβουν την υπόσχεση της αιώνιας κληρονομιάς. Διότι, όπου υπάρχει διαθήκη, πρέπει να υπάρχει αναγκαστικά και ο θάνατος του διαθέτη. Διότι η διαθήκη έχει ισχύ μετά τον θάνατο των ανθρώπων- διαφορετικά δεν έχει καθόλου ισχύ όσο ζει ο διαθέτης. (Εβραίους 9:11-17)

Πότε ξεκίνησε η Καινή Διαθήκη ; Με το πρώτο κεφάλαιο του Ματθαίου; Αυτή είναι μόνο η αρχή της Καινής Διαθήκης.
Λάθος, ξεκίνησε με το θάνατο του διαθέτη. Όταν ο Ιησούς έχυσε το αίμα του στο σταυρό, τότε άρχισε η Καινή Διαθήκη, όχι πριν από αυτό, και θα το δούμε αυτό. Γυρίστε στο κεφάλαιο 3 του Ματθαίου. Και εδώ είναι που οι άνθρωποι αρχίζουν να μπερδεύουν τη Βίβλο, γιατί θα πάνε σε ολόκληρο το βιβλίο του Ματθαίου και θα προσπαθήσουν να πουν, λοιπόν, όλα αυτά είναι για εμάς σήμερα, αυτά είναι για τους Χριστιανούς, η Παλαιά Διαθήκη για τους Εβραίους, η Καινή Διαθήκη για τους Χριστιανούς.
Όχι, δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο.

Κατά τις ημέρες εκείνες ήρθε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας και λέγοντας: Μετανοήστε όλοι σας- επειδή, η βασιλεία των ουρανών είναι κοντά. (Ματθαίος 3:1-2)

Αυτός ο όρος "βασιλεία των ουρανών" αναφέρεται σε ένα γήινο φυσικό ορατό βασίλειο, θα το δούμε αυτό σε ένα λεπτό, αλλά εμφανίζεται μόνο στο βιβλίο του Ματθαίου, πουθενά αλλού στη Βίβλο δεν εμφανίζεται αυτός ο όρος "βασιλεία των ουρανών". Γυρίστε στο κατά Ματθαίον 4:17. Εκεί είχαμε τον Ιωάννη τον Βαπτιστή να κηρύττει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών.

Από τον καιρό εκείνο ο Ιησούς άρχισε να κηρύττει και να λέει: Μετανοείτε- διότι πλησίασε η βασιλεία των ουρανών. (Ματθαίος 4:17)

Έτσι, ναι, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, και στη συνέχεια ο Ιησούς Χριστός, και οι δύο κηρύττουν αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών. Θα δούμε τι ακριβώς είναι αυτή η βασιλεία των ουρανών, πολλοί άνθρωποι λένε, λοιπόν, ότι είναι απλώς το βασίλειο όπου βρίσκεται ο Θεός, ότι είναι ο ουρανός, ότι αυτό είναι η βασιλεία των ουρανών.
Όχι, δεν είναι.

Και από τις ημέρες του Ιωάννη του Βαπτιστή μέχρι σήμερα η βασιλεία των ουρανών υφίσταται βία, και οι βίαιοι την καταλαμβάνουν με τη βία. (Ματθαίος 11:12)

Αυτός είναι ο παράδεισος; Εδώ είναι ο Θεός; Οι βίαιοι το παίρνουν με τη βία. Έχει χάσει ο Θεός τον έλεγχο του παραδείσου;
Όχι, για τι πράγμα μιλάει; Μιλάει για το γήινο φυσικό ορατό βασίλειο με την κεφαλή, την πρωτεύουσα αυτού του βασιλείου που είναι η Ιερουσαλήμ, και πιθανώς καμία πόλη στην ιστορία του ανθρώπου δεν έχει πολεμηθεί τόσο πολύ όσο η Ιερουσαλήμ, πολεμούν αυτή τη στιγμή. Πιθανώς, καθώς μιλάω, αν μπορούσατε να τηλεφωνήσετε στην Ιερουσαλήμ και να πείτε, ε, βγάλτε το τηλέφωνο έξω από το παράθυρο, πιθανώς θα ακούγατε πυροβολισμούς, απλά γίνεται μάχη όλη την ώρα.
Οι βίαιοι το παίρνουν με τη βία. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το πνευματικό πεδίο, αυτόν τον ουρανό, όπου κατοικεί ο Θεός.
Δεν είναι αυτό που κηρύττουν. Ο Ιησούς Χριστός ήταν ο βασιλιάς, και ήρθε και προσφέρθηκε ως βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ.
Αλλά θα δούμε εδώ ότι αυτό δεν είναι το ευαγγέλιο που κηρύττουμε σήμερα. Ματθαίος 8 στίχος 4, γυρίστε γρήγορα πίσω και θα δούμε αυτό το πράγμα σχετικά με το γεγονός ότι, σε αυτά τα πρώτα δύο κεφάλαια του Ματθαίου, πριν από τη σταύρωση, αυτοί οι άνθρωποι είναι ακόμα στην Παλαιά Διαθήκη, δογματικά.

Και ο Ιησούς του είπε: Φρόντισε να μη το πεις σε κανέναν, αλλά πήγαινε, παρουσιάσου στον ιερέα, και πρόσφερε το δώρο που πρόσταξε ο Μωυσής, για μαρτυρία σ' αυτούς. (Ματθαίος 8:4)

Το δώρο που διέταξε ο Μωυσής ? Δείξε τον εαυτό σου στον ιερέα ? Πώς το συμβιβάζεις αυτό με το χριστιανικό δόγμα; Δεν το κάνεις, είναι της Παλαιάς Διαθήκης.

Αυτούς τους δώδεκα απέστειλε ο Ιησούς, και τους πρόσταξε, λέγοντας: "Μην πηγαίνετε στην οδό των εθνών, και σε κάθε πόλη των Σαμαρειτών μην μπαίνετε": αλλά πηγαίνετε μάλλον στα χαμένα πρόβατα του οίκου Ισραήλ. Και καθώς πηγαίνετε, κηρύττετε, λέγοντας: Η βασιλεία των ουρανών πλησίασε. (Ματθαίος 10:5-7)

Αυτό είναι για σήμερα; Όχι, "μην πηγαίνετε στο δρόμο των εθνών"; Δεν είμαστε Εβραίοι, οπότε ήταν αμαρτία να έρθει κάποιος να μας μαρτυρήσει; Όχι.
Κάτι άλλαξε τότε. Βλέπετε, εδώ έχουμε να κάνουμε με την Παλαιά Διαθήκη. Το κεφάλαιο 1 του Ματθαίου μέχρι τη σταύρωση είναι Παλαιά Διαθήκη, οπότε πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί. Τώρα θα πάμε σε ένα άλλο που κάνουν συνήθως, γυρίστε στο κεφάλαιο 13 της προς Ρωμαίους επιστολής. Μπορεί κανείς εδώ να μου πει την τέταρτη εντολή; Εντολή νούμερο τέσσερα, ποια είναι; Να θυμάσαι το Σάββατο και να το αγιάζεις, αυτή είναι η τέταρτη εντολή.
Πολλοί άνθρωποι κυκλοφορούν σήμερα και λένε ότι η λατρεία την Κυριακή είναι κακή και λάθος, και είναι σαν να παίρνεις το χάραγμα του θηρίου, αλλά μετά πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να πιστεύουν ότι πρέπει να λατρεύεις μόνο την ημέρα του Σαββάτου, θα το δούμε αυτό. Αλλά το εδάφιο 9 της προς Ρωμαίους 13 δίνει τις εντολές που πρέπει να ακολουθούμε ως Χριστιανοί, και κοιτάξτε τι λέει ο Παύλος εδώ.

Γι' αυτό, δεν θα μοιχεύσεις, δεν θα σκοτώσεις, δεν θα κλέψεις, δεν θα ψευδομαρτυρήσεις, δεν θα επιθυμήσεις- και αν υπάρχει κάποια άλλη εντολή, αυτή συνοπτικά περιλαμβάνεται σε αυτό το ρητό, δηλαδή, θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. (Ρωμαίους 13:9)

Πού είναι η μνήμη του Σαββάτου; Δεν είναι εκεί μέσα.
Και θα σας δείξω γιατί δεν είναι εκεί μέσα. Ιεζεκιήλ 20 στίχος 19. Θα ξεφυλλίσω πολύ την Αγία Γραφή σήμερα, πολλές γραφές για να κοιτάξω εδώ.

Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σας- περπατήστε στα διατάγματά μου, και τηρήστε τις κρίσεις μου, και εκτελέστε τις- και αγιάστε τα σάββατά μου, και θα είναι σημείο ανάμεσα σε μένα και σε σας, για να γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σας. (Ιεζεκιήλ 20:19-20)

Για ποιον είναι οι πινακίδες; Για τους Εβραίους. Ναι, δεν είναι για τους Χριστιανούς, τα σημειακά χαρίσματα εξαφανίστηκαν αφού οι Ιουδαίοι απέρριψαν οριστικά τον Ιησού Χριστό ως Μεσσία τους, μπορείτε να διαβάσετε γι' αυτό στο βιβλίο των Πράξεων, αφού απέρριψαν τον Ιησού Χριστό, τα σημειακά χαρίσματα εξαφανίστηκαν, ο Παύλος δεν μπορούσε πλέον να θεραπεύει ανθρώπους, είπε στον Τιμόθεο να πιει λίγο κρασί για το στομάχι του και για τις συχνές ασθένειές του, και ταξίδευε με έναν γιατρό. Γιατί δεν μπορούσε να θεραπεύσει τον εαυτό του ; Βλέπετε, τα χαρίσματα των σημείων εξαφανίστηκαν, και δεν πρόκειται να υπάρξουν άλλα σημεία μέχρι τη θλίψη. Επειδή αυτή είναι η εποχή της θλίψης του Ιακώβ, δεν θέλω να προτρέξω εδώ. Αλλά τι γίνεται με το πότε θα πρέπει ένας Χριστιανός να λατρεύει ;
Πηγαίνετε στο κεφάλαιο 20 του Ιωάννη.
Διδάσκει η Καινή Διαθήκη ότι οι Χριστιανοί πρέπει να λατρεύουν την ημέρα του Σαββάτου; Θα το εξετάσουμε αυτό.

Στη συνέχεια, την ίδια ημέρα το βράδυ, που ήταν η πρώτη ημέρα της εβδομάδας. (Ιωάννης 20:19)

Ποια είναι η πρώτη μέρα της εβδομάδας; Στη Βίβλο εδώ, το Σάββατο θα ήταν η έβδομη ημέρα, η τελευταία ημέρα της εβδομάδας, η πρώτη ημέρα της εβδομάδας θα ήταν η Κυριακή, όχι η Δευτέρα, αυτή είναι η δική μας πρώτη ημέρα της εβδομάδας, αλλά η πρώτη ημέρα της εβδομάδας στη Βίβλο είναι η Κυριακή. Πίσω στο εδάφιο 19.

Τότε την ίδια ημέρα το βράδυ, που ήταν η πρώτη ημέρα της εβδομάδας, όταν οι πόρτες ήταν κλειστές εκεί όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι μαθητές από φόβο για τους Ιουδαίους, ήρθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους είπε: Ειρήνη σε σας. (Ιωάννης 20:19)

Και μετά τους δίδαξε. Ο Ιησούς ήρθε, και παρεμπιπτόντως αυτό είναι μετά την ανάσταση, είναι στην Καινή Διαθήκη, όχι στην Παλαιά Διαθήκη.

Και την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, όταν οι μαθητές συγκεντρώθηκαν για να κόψουν ψωμί, ο Παύλος τους κήρυξε, έτοιμος να αναχωρήσει την επόμενη ημέρα- και συνέχισε την ομιλία του μέχρι τα μεσάνυχτα. (Πράξεις 20:7)

Ακούγεται σαν μια καλή υπηρεσία, ξέρετε, κήρυγμα μέχρι τα μεσάνυχτα. Δεν πρόκειται να το κάνω αυτό σήμερα, μην ενθουσιάζεστε.
Αλλά πότε ήταν;
-Ω, ήταν η ημέρα του Σαββάτου, το Σάββατο είναι η μόνη ημέρα που μπορείς να λατρεύεις ως αληθινός πιστός...
Όχι, ήταν η πρώτη μέρα της εβδομάδας, ήταν Κυριακή.

Όσον αφορά δε τη συλλογή για τους αγίους, όπως έδωσα εντολή στις εκκλησίες της Γαλατίας, έτσι να κάνετε κι εσείς. Την πρώτη ημέρα της εβδομάδας καθένας από εσάς ας βάζει απόθεμα, όπως τον ευνόησε ο Θεός, για να μην υπάρχουν συγκεντρώσεις όταν έρθω. (Α΄ Κορινθίους 16:1-2)

Πότε έγινε η συγκέντρωση ; Την πρώτη ημέρα της εβδομάδας.
Έχετε λοιπόν τρία μέρη, όπου ξεκάθαρα μαζεύονται, και μελετούν τη Βίβλο, μαζεύουν προσφορές για να τις στείλουν στους αγίους της Ιερουσαλήμ, και ο Ιησούς Χριστός τους διδάσκει, και όλα είναι την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, και φυσικά μετά λέτε, λοιπόν, τότε η πρώτη ημέρα της εβδομάδας είναι αυτή που πρέπει να τηρούμε.
Όχι, όχι ακριβώς, γιατί.

Ένας άνθρωπος εκτιμά τη μία ημέρα περισσότερο από την άλλη: ένας άλλος εκτιμά όλες τις ημέρες το ίδιο. Ο καθένας ας είναι πλήρως πεπεισμένος στο μυαλό του. (Ρωμαίους 14:5)

Πρέπει να λατρεύετε την Κυριακή; Όχι, στην πραγματικότητα, αν ζείτε στην κομμουνιστική Κίνα, το πιο ηλίθιο πράγμα που θα μπορούσατε να κάνετε, θα ήταν να έχετε την κατ' οίκον εκκλησία σας να συνεδριάζει από τις 9 έως τις 12 κάθε Κυριακή. Όχι, κακή ιδέα. Αν είσαι χριστιανός στο Πακιστάν, μην κάνεις την Κυριακή το πρωί τη λειτουργία σου, δεν είναι καλή ιδέα, θα σε πιάσουν.
Ο Κύριος το σχεδίασε με αυτόν τον τρόπο επειδή ήξερε ότι η χριστιανική εκκλησία θα διωκόταν.
Έτσι, για να επιβάλλετε μια συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας, και πρέπει να λατρεύετε αυτή την ημέρα, από την τάδε ώρα μέχρι την δείνα ώρα, όχι, δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό. Η Κυριακή είναι μια καλή ημέρα για να λατρεύετε, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ρεπό και αυτό είναι καλό, δεν χρειάζεται να βγείτε από το δρόμο σας για να μην κάνετε την Κυριακή, ή να την κάνετε διαφορετική κάθε εβδομάδα, οτιδήποτε, κάντε ό,τι είναι καλύτερο για τους ανθρώπους που είναι μαζί σας. Αλλά τώρα επιτρέψτε μου να πω ξανά, αν ολόκληρη η Βίβλος είναι για μας, και πρέπει να κάνουμε ολόκληρη τη Βίβλο να ευθυγραμμιστεί με όλα τα άλλα μέρη, λοιπόν, πώς το συμβιβάζετε αυτό ;
Μια εντολή για την τήρηση του Σαββάτου, και στη συνέχεια η λατρεία τους την πρώτη ημέρα της εβδομάδας.
Οι πρώτοι Χριστιανοί, ήταν ανυπάκουοι στον Θεό; Όχι, δεν ήταν.
Πρέπει να είστε προσεκτικοί με αυτά τα πράγματα, βλέπετε, είναι ακριβώς αυτός ο πρόχειρος τρόπος να το αντιμετωπίσετε, όπου δεν αφιερώνετε χρόνο για να μελετήσετε, απλά λέτε, λοιπόν, όλη η Αγία Γραφή είναι δική μου, δεν θέλω να τη διαβάσω και να τη διαχωρίσω σωστά, γιατί αυτό απαιτεί πολύ χρόνο, απαιτεί μελέτη, οπότε θέλω να είμαι πρόχειρος με αυτήν, και απλά να τη διαβάσω και να πω, ω ναι, είναι όλα για μένα.
Και τι συμβαίνει; Καταστρέφετε το σύστημα των πεποιθήσεών σας.

Δεν υπάρχει ούτε Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει άνδρας ούτε γυναίκα- διότι όλοι είστε ένα εν Χριστώ Ιησού. Και αν είστε του Χριστού, τότε είστε σπέρμα του Αβραάμ και κληρονόμοι σύμφωνα με την υπόσχεση. (Γαλάτας 3:28-29)

Εντάξει, και πάλι υπάρχει ένα ολόκληρο άλλο κίνημα εδώ, που λες ότι είσαι Μεσσιανικός Εβραίος, ή είμαι αυτό, είμαι εκείνο, δεν πρέπει να το κάνεις αυτό, δεν υπάρχει ούτε Εβραίος ούτε Έλληνας.
Τι είσαι; Είσαι χριστιανός, αυτό υποτίθεται ότι είσαι. Είναι αυτό ένα δόγμα που διδάσκεται σε όλη την Καινή Διαθήκη; Όχι, διαβάσαμε νωρίτερα όπου ο Ιησούς του είπε, μην πηγαίνεις στο δρόμο των εθνών, πήγαινε μόνο στα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ, η Χαναναία γυναίκα που ήρθε σ' αυτόν και ήθελε να θεραπεύσει την κόρη της, και εκείνος είπε ότι δεν αρμόζει στον αφέντη να παίρνει το ψωμί και να το δίνει στα σκυλιά, εγώ είμαι εδώ μόνο για τα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ.
Βλέπετε, υπήρχε μια διάκριση εκεί, αλλά θα υπάρξει διάκριση στο μέλλον ; Θα δούμε ένα άλλο σημείο εδώ, όπου είναι πολύ ξεκάθαρα γραμμένο σε κάποιον άλλο, για έναν Χριστιανό δεν έχει σημασία από ποια φυλή προέρχεσαι, αν είσαι Εβραίος, αν είσαι Εθνικός, θα πρέπει να αποκαλείσαι Χριστιανός. Αλλά κοιτάξτε τον Ιάκωβο κεφάλαιο 1 στίχος 1.

Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές που είναι διασκορπισμένες, χαιρετίζοντας. (Ιάκωβος 1:1)

Στις 12 φυλές; Πού βρίσκονται οι 12 φυλές αυτή τη στιγμή; Υπάρχουν κάποιες εκεί έξω; Όχι. Θα δούμε πού θα εμφανιστούν οι 12 φυλές.

Και άκουσα τον αριθμό των σφραγισμένων- και ήταν σφραγισμένοι εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες από όλες τις φυλές των γιων Ισραήλ. (Αποκάλυψη 7:4)

Έτσι, οι δώδεκα φυλές εμφανίζονται ξανά στη θλίψη. Γιατί; Επειδή είναι ο καιρός της θλίψης του Ιακώβ, αυτή τη στιγμή βρίσκεστε σε μια περίοδο όπου ο Θεός ασχολείται με τα έθνη, αλλά και με τους Εβραίους. Αλλά το γεγονός είναι ότι δεν κάνει καμία διάκριση μεταξύ των δύο, δεν λέει, ω θαυμάσια έχουμε έναν σωσμένο Εβραίο εδώ κάτω, ω έχουμε έναν σωσμένο Εθνικό, λέει, ω ένας Χριστιανός, και αυτό είναι που υποτίθεται ότι πρέπει να αποκαλούμε τους εαυτούς μας, Χριστιανοί.

Και οι μαθητές ονομάστηκαν χριστιανοί πρώτα στην Αντιόχεια. (Πράξεις 11:26)

Ο Θεός δεν κάνει καμία διάκριση τώρα, αλλά κάνει στη θλίψη. Και πάλι, μια διαχρονική αλλαγή εκεί, μια διαχρονική αλλαγή συμβαίνει με την αρπαγή του σώματος του Χριστού, δεν πρόκειται να εξετάσουμε αυτά τα χωρία, έκανα ένα άλλο μήνυμα γι' αυτό. Α΄ Κορινθίους 15 και Α΄ Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 4, πολύ ξεκάθαρα, το σώμα του Χριστού, κάτι συμβαίνει εκεί, και όπως είπα έκανα μια ολόκληρη άλλη μελέτη γι' αυτό, αλλά όταν το σώμα του Χριστού βγαίνει έξω, αυτή η οικονομία τελειώνει και μια νέα οικονομία αρχίζει. Και το να διδάσκουμε το αντίθετο είναι ξεκάθαρα λάθος, και θα δούμε μερικούς λόγους για τους οποίους εδώ σε ένα λεπτό. Είναι κάπως βαθύ θέμα, το καταλαβαίνω, αλλά είναι πολύ σημαντικό να το καλύψουμε αυτό, και πολλοί τεμπέληδες Χριστιανοί θα το κλείσουν αυτό, επειδή είναι πάρα πολύ γι' αυτούς, και μετά κλείνουν το μυαλό τους, επειδή είναι πάρα πολύ για να το σκεφτούν.
Είναι πολύ πιο εύκολο να διαβάσεις τη Βίβλο και να πεις ότι κάθε υπόσχεση στο βιβλίο είναι δική μου, αυτό είναι πολύ πιο εύκολο.

Και τότε θα φανεί το σημείο του Υιού του ανθρώπου στον ουρανό- και τότε θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης, και θα δουν τον Υιό του ανθρώπου να έρχεται μέσα στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και μεγάλη δόξα. (Ματθαίος 24:30)

Στο τέλος της θλίψης, οι Εβραίοι θα αποκατασταθούν, είναι ήδη ένα έθνος, αλλά οι 12 φυλές θα αποκατασταθούν, και είναι αυτοί που θα είναι εκεί στη θλίψη, είναι αυτοί που θα την περάσουν, και είναι αυτοί που θα δουν τον Ιησού Χριστό να έρχεται ορατά, και μπορείτε να διαβάσετε γι' αυτό στην Αποκάλυψη, κεφάλαιο 19.
Όταν συμβεί η αρπαγή του σώματος του Χριστού, θα γίνει σε μια στιγμή, σε μια στιγμή, δεν θα είναι, κάθε μάτι θα τον δει, θα είναι ένα μυστήριο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Παύλος είπε ότι είναι μυστήριο. Εδώ είναι μια άλλη πολύ σημαντική διάκριση μεταξύ των διανομών, λέει εδώ.

Όταν, λοιπόν, δείτε το βδέλυγμα της ερήμωσης, για το οποίο μίλησε ο προφήτης Δανιήλ, να στέκεται στον άγιο τόπο, (όποιος διαβάζει, ας καταλάβει). (Ματθαίος 24:15)

Το βδέλυγμα της ερήμωσης εκεί είναι ο αντίχριστος, και στέκεται στον άγιο τόπο.
Τι είναι αυτό που λες;

Τώρα σας παρακαλούμε, αδελφοί, με τον ερχομό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και με τη συγκέντρωσή μας κοντά του. (2 Θεσσαλονικείς 2:1)

Η συγκέντρωσή μας εκεί, παρεμπιπτόντως, είναι η συγκέντρωση των Χριστιανών στον Ιησού Χριστό.

Για να μη κλονιστεί σύντομα ο νους σας και να μη ταραχθείτε, ούτε από πνεύμα, ούτε από λόγο, ούτε από γράμμα, όπως από εμάς, ότι πλησιάζει η ημέρα του Χριστού. (2 Θεσσαλονικείς 2:2)

Τότε, υπήρχαν ακόμα και άνθρωποι που δίδασκαν ότι δεν υπάρχει αρπαγή, θα περάσετε τη θλίψη και θα δείτε την ημέρα του Κυρίου.

Μη σας εξαπατήσει κανείς με κανένα τρόπο- διότι δεν θα έρθει εκείνη η ημέρα, αν δεν προηγηθεί πτώση και δεν αποκαλυφθεί ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απώλειας, ο οποίος εναντιώνεται και υψώνει τον εαυτό του πάνω από όλα όσα ονομάζονται Θεοί ή λατρεύονται, ώστε να κάθεται ως Θεός στο ναό του Θεού, δείχνοντας ότι είναι Θεός. (2 Θεσσαλονικείς 2:3-4)

Και στη συνέχεια, τα επόμενα δύο εδάφια, από το εδάφιο 5 μέχρι το εδάφιο 9, μιλούν για το τι εμποδίζει τον άνθρωπο της αμαρτίας να εμφανιστεί.

Αυτός που τώρα αφήνει, θα αφήνει, μέχρι να απομακρυνθεί από το δρόμο. (2 Θεσσαλονικείς 2:7)

Τι εμποδίζει τον αντίχριστο να εμφανιστεί ; Αυτό καλύπτεται στη μελέτη για το πότε θα γίνει η αρπαγή, οπότε δεν θα το καλύψω εδώ. Αλλά αυτό που τον εμποδίζει είναι το σώμα του Χριστού, ο Θεός δεν πρόκειται να ξεχύσει την οργή του για επτά χρόνια πάνω στο σώμα του Χριστού, είναι τρελό να το διδάσκει κανείς αυτό. Και φυσικά διαβάζετε γι' αυτό, έχουμε την αρπαγή που συμβαίνει, και μετά υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος στον ουρανό, που έχει λυτρωθεί με το αίμα του αρνιού, από κάθε γλώσσα, κάθε φυλή, κάθε έθνος, διαβάστε γι' αυτό, νομίζω ότι είναι η Αποκάλυψη 5 όπου μιλάει γι' αυτό, και στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 6 ανοίγει η πρώτη σφραγίδα και αποκαλύπτεται ο αντίχριστος. Το σώμα του Χριστού βρίσκεται στον ουρανό πριν αρχίσει η θλίψη, πριν αποκαλυφθεί ο αντίχριστος, είναι πολύ σημαντικό να το θυμόμαστε αυτό. Τώρα θυμηθείτε ότι ο αντίχριστος θα σταθεί στον άγιο τόπο. Τώρα τι είναι ο άγιος τόπος για έναν χριστιανό; Ας δούμε.

Και τι συμφωνία έχει ο ναός του Θεού με τα είδωλα; Επειδή, εσείς είστε ο ναός του ζωντανού Θεού, όπως είπε ο Θεός: Θα κατοικήσω μέσα σ' αυτούς και θα περπατήσω μέσα σ' αυτούς, και θα είμαι ο Θεός τους, και αυτοί θα είναι λαός μου. (2 Κορινθίους 6:16)

Ποιος είναι ο ναός του Θεού; Λοιπόν, ας δούμε ένα άλλο εδάφιο που το κάνει ακόμα πιο ξεκάθαρο. Θα δούμε ακριβώς πού είναι αυτός ο ναός του Θεού, αν δεν μπορέσατε να το καταλάβετε εκεί από τη Β΄ Κορινθίους κεφάλαιο 6.

Διότι είμαστε εργάτες μαζί με τον Θεό: εσείς είστε η γεωργία του Θεού, εσείς είστε η οικοδομή του Θεού. (1 Κορινθίους 3:9)

Κοιτάξτε το εδάφιο 16.

Δεν ξέρετε ότι είστε ναός του Θεού και ότι το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας; Αν κάποιος μολύνει τον ναό του Θεού, αυτόν θα τον καταστρέψει ο Θεός- επειδή, ο ναός του Θεού είναι άγιος, ο οποίος ναός είστε εσείς. (1 Κορινθίους 3:16-17)

Πώς μπορείτε να συμβιβάσετε το εδάφιο 15 του Ματθαίου 24 και αυτά τα αποσπάσματα εδώ; Ο αντίχριστος θα σταθεί μέσα σε όλους τους χριστιανούς ; Όχι, ο ιερός τόπος για έναν χριστιανό είναι το ίδιο σας το σώμα, το σώμα σας είναι ο ναός του Αγίου Πνεύματος, αυτό λέει. Δεν μπορείς να τα συμβιβάσεις αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα φέρεις μαζί και να τα μπλέξεις, πρέπει να κάνεις το ένα από αυτά να λέει ψέματα, πρέπει να κάνεις το ένα από αυτά να αντιφάσκει με το άλλο, δεν λειτουργεί. Εκτός αν κατανοήσετε σωστά ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, στις οποίες τα πράγματα λειτουργούν με διαφορετικούς τρόπους. Εδώ έχουμε ένα δόγμα για τους Χριστιανούς σήμερα.

Διότι με χάρη σωθήκατε διαμέσου της πίστης- και αυτό όχι από σας- είναι δώρο του Θεού: όχι από έργα, για να μην καυχηθεί κανείς. (Εφεσίους 2:8-9)

Πριν πάμε στο επόμενο χωρίο, θέλω να επισημάνω κάτι.

Γιατί περπατάμε με πίστη, όχι με όραση. (2 Κορινθίους 5:7)

Μπορούμε να δούμε τον Θεό αυτή τη στιγμή; Όχι, εκτός αν πεθάνετε, τότε θα τον δείτε. Δεν μπορούμε να τον δούμε τώρα.
Το θέμα είναι ότι περπατάμε με πίστη αυτή τη στιγμή.

Η πίστη προέρχεται από την ακοή, και η ακοή από τον λόγο του Θεού. (Ρωμαίους 10:17)

Η μόνη φυσική σύνδεση που έχουμε με τον Παντοδύναμο Θεό είναι η Αγία Γραφή, αυτή είναι η μόνη σύνδεση που έχουμε με τον Θεό σε αυτό το σημείο. Πηγαίνετε τώρα πίσω στο κεφάλαιο 2 του Ιακώβου.
Τώρα θυμηθείτε τον Ιάκωβο 1:1 "στις 12 φυλές που είναι διασκορπισμένες", δείχνει σε ποιους απευθύνεται, και πότε εμφανίζονται οι 12 φυλές; Εμφανίζονται στη θλίψη. Σε ποιους αναφέρεται λοιπόν;

Τι ωφελεί, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη και δεν έχει έργα; Μπορεί η πίστη να τον σώσει; (Ιάκωβος 2:14)

Έλα τώρα! Μπορεί η πίστη να σε σώσει; Ναι, βέβαια, μπορεί τώρα.

Διότι με τη χάρη σωθήκατε δια της πίστεως ... όχι από έργα. (Εφεσίους 2:8-9)

Λοιπόν, έχουμε μια αντίφαση εδώ ? Η Βίβλος αντιφάσκει; Η Βίβλος δεν είναι αληθινή;
Όχι! Πρόκειται για δύο διαφορετικές διανομές, δύο συγκεκριμένα διαφορετικές χρονικές περιόδους, με διαφορετικά συστήματα, πρέπει να διαιρείτε σωστά τον λόγο της αλήθειας, και χρειάζεται λίγο περισσότερη μελέτη.
Γι' αυτό πολλοί από τους τεμπέληδες αδελφούς δεν θέλουν να το κάνουν, θέλουν απλώς να λένε, ω, όλο το βιβλίο είναι δικό μου, τα πάντα εκεί μέσα από τον Ματθαίο μέχρι την Αποκάλυψη, είναι όλα δικά μου.
Όχι, δεν είναι. Γυρίστε πίσω στο κεφάλαιο 2 του Ιακώβου, κοιτάξτε το εδάφιο 17.

Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι νεκρή, αφού είναι μόνη της. Ναι, κάποιος μπορεί να πει: "Εσύ έχεις πίστη και εγώ έχω έργα- δείξε μου την πίστη σου χωρίς τα έργα σου, και εγώ θα σου δείξω την πίστη μου με τα έργα μου". (Ιάκωβος 2:17-18)

Τώρα πολλοί άνθρωποι λένε.
-Λοιπόν, βλέπετε, στην πραγματικότητα λέει ότι η πίστη είναι ο τρόπος με τον οποίο σώζεσαι, αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να έχεις καλά έργα που ανταποκρίνονται στη μετάνοια.
Θα προσπαθήσουν να το συνδέσουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά αυτό δεν λειτουργεί. Κοιτάξτε κάτω στο εδάφιο 24.

Βλέπετε λοιπόν πώς ο άνθρωπος δικαιώνεται από τα έργα και όχι μόνο από την πίστη. (Ιάκωβος 2:24)

Πώς το συμβιβάζετε αυτό με το Εφεσίους 2:8-9;

Γιατί περπατάμε με πίστη, όχι με όραση. (2 Κορινθίους 5:7)

Ο Ιάκωβος ακριβώς εκεί λέει, όχι δεν είναι μόνο με πίστη.
Κοιτάξτε το εδάφιο 26.

Διότι όπως το σώμα χωρίς το πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή. (Ιάκωβος 2:26)

Τώρα αυτό ισχύει για έναν άγιο της θλίψης, θα το δούμε αυτό σε λίγο, αλλά δεν ισχύει για εμάς σήμερα. Γυρίστε στην Αποκάλυψη, κεφάλαιο 14, στίχοι 9 έως 12.
Είναι κάπως ενδιαφέρον, απλά μια μικρή παρένθεση εδώ, ο Μαρτίνος Λούθηρος ήταν γνωστό ότι έλεγε ότι θα ήθελε να ανάψει τη φωτιά στο τζάκι του με το βιβλίο του Ιακώβου, και πολλοί άνθρωποι λένε ότι ήταν αιρετικός εξαιτίας αυτού, όχι, είναι απλά ότι ο Μαρτίνος Λούθηρος δεν ήταν χωροταξικός, δεν έβλεπε την Αγία Γραφή χωροταξικά, έτσι το μεγάλο του θέμα ήταν "ο δίκαιος θα ζήσει από την πίστη" και κήρυττε την πίστη και όχι έργα, το οποίο είναι σωστό για έναν Χριστιανό. Αλλά τότε οι άνθρωποι έλεγαν, τι γίνεται με το Ιάκωβος 2; Και εκείνος έσπαγε το μυαλό του, πώς να το κάνω να συμβιβαστεί... Μακάρι να μπορούσα να κάψω αυτό το βιβλίο. Έτσι αισθανόταν, το μόνο που θα έπρεπε να κάνει είναι να είναι απλά ένας πιστός που πιστεύει στη Διασπορά.
Διαβάστε το Β΄ Τιμόθεο, κεφάλαιο 2, στίχος 15, να διαιρείτε σωστά τον λόγο της αλήθειας, και πείτε, είναι προφανές, αυτό είναι γραμμένο για τις 12 φυλές, οι οποίες θα εμφανιστούν στη θλίψη. Υπάρχει πίστη και έργα στη θλίψη;

Και ο τρίτος άγγελος τους ακολούθησε, λέγοντας με δυνατή φωνή: Αν κάποιος προσκυνήσει το θηρίο και την εικόνα του, και λάβει το χάραγμα του στο μέτωπό του ή στο χέρι του. (Αποκάλυψη 14:9)

Προσέξτε τώρα, εκεί λέει αν κάποιος, οποιοσδήποτε, σωθείς ή χαμένος, αν κάποιος.

Αυτός θα πιει από το κρασί της οργής του Θεού, που χύνεται χωρίς μείγμα στο ποτήρι της οργής του- και θα βασανιστεί με φωτιά και θειάφι μπροστά στους αγίους αγγέλους και μπροστά στο Αρνίο: Και ο καπνός του μαρτυρίου τους ανεβαίνει στον αιώνα και στους αιώνες των αιώνων- και δεν έχουν ανάπαυση ούτε μέρα ούτε νύχτα, όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του, και όποιος λαμβάνει το χάραγμα του ονόματός του. (Αποκάλυψη 14:10-11)

Τώρα κοιτάξτε το εδάφιο 12.

Εδώ είναι η υπομονή των αγίων- εδώ είναι αυτοί που τηρούν τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού. (Αποκάλυψη 14:12)

Πίστη συν έργα. Μπορεί η πίστη να τον σώσει;

Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι νεκρή, αφού είναι μόνη της. (Ιάκωβος 2:17)

Υπάρχουν πίστη και έργα στη θλίψη, δεν μπορείς να πάρεις το χάραγμα του θηρίου, αν το κάνεις, δεν έχει σημασία πόσο καλός άνθρωπος νομίζεις ότι είσαι, πόσες φορές έχεις προσευχηθεί να σε σώσει ο Ιησούς, δεν έχει σημασία, παίρνεις το χάραγμα του θηρίου, άμεσο εισιτήριο για την κόλαση. Δεν μπορείς να πάρεις το χάραγμα του θηρίου και να σωθείς, είναι αδύνατον. Τώρα, θα δούμε κάτι άλλο, αυτό είναι ένα εκπληκτικό εδάφιο, εννοώ, θα μπορούσατε να κάνετε ένα ολόκληρο μήνυμα μόνο για αυτό το εδάφιο, το συναντώ συνέχεια και πρέπει να το σημειώσω. Τώρα κοιτάξτε αυτό.

Αλλά κατά τις ημέρες της φωνής του έβδομου αγγέλου, όταν θα αρχίσει να σαλπίζει, το μυστήριο του Θεού θα πρέπει να τελειώσει, όπως έχει αναγγείλει στους δούλους του, τους προφήτες. (Αποκάλυψη 10:7)

Τώρα σκεφτείτε το. Μπορείς να δεις τον Θεό αυτή τη στιγμή; Όχι. Θα μπορείτε να τον δείτε στο τέλος της θλίψης; Ναι, κάθε μάτι θα τον βλέπει και θα κρύβονται και θα φωνάζουν να πέσουν πάνω τους οι βράχοι για να κρυφτούν από αυτόν. Δεν πρόκειται να γίνει αυτό.
- Έρχεται ο Ιησούς. Δεν είναι υπέροχο;
Οι άνθρωποι θα τρέξουν, λέει στην Παλαιά Διαθήκη, θα φύγουν γυμνοί, οι ισχυροί άνδρες θα τρέξουν γυμνοί, θα είναι στο σπίτι και θα κάνουν ντους, έρχεται ο Ιησούς Χριστός, θα τρέξουν έξω από το σπίτι τους, θα τρέξουν πίσω στο δάσος, τρομαγμένοι μέχρι θανάτου. Μπορείτε να τον κοροϊδέψετε τώρα, είναι μακρόθυμος, είναι υπομονετικός, αλλά αυτός ο καιρός φτάνει στο τέλος του, δεν θα υπάρξουν πια άθεοι. Και επιτρέψτε μου να κάνω μια επισήμανση εδώ, πριν προχωρήσουμε στο τελευταίο σημείο αυτού του μηνύματος. Πώς σώζεστε αυτή τη στιγμή; Πίστη και τίποτα. Μόνο με την πίστη σώζεσαι. Δεν πρόκειται να βρείτε πίστη συν έργα στις επιστολές του Παύλου, δεν πρόκειται να συμβεί. Πώς σώζονται οι άνθρωποι στη θλίψη; Πίστη συν έργα. Τώρα πώς σώζονται οι άνθρωποι στη χιλιετή βασιλεία; Έργα, όχι πίστη.

Η πίστη όμως είναι η ουσία των πραγμάτων που ελπίζουμε, η απόδειξη των πραγμάτων που δεν βλέπουμε. (Εβραίους 11:1)

Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να έχεις πίστη σε κάτι που μπορείς να δεις, δεν χρειάζομαι καθόλου πίστη για να πιστέψω στη Βίβλο μου, η Βίβλος μου είναι εδώ μπροστά μου. Αυτή τη στιγμή χρειάζομαι πίστη για να πιστέψω στον Θεό, δεν μπορώ να τον δω. Χρειάζομαι πίστη για να πιστέψω στον Ιησού Χριστό, γιατί δεν μπορώ να τον δω.
Στη χιλιετή βασιλεία, πώς θα μπορούσατε να έχετε πίστη ; Φανταστείτε τους ανθρώπους εκείνης της εποχής να έχουν μια τέτοια συζήτηση.
- Πιστεύετε στον Ιησού Χριστό;
- Λοιπόν, ναι, είναι στην Ιερουσαλήμ. Ναι, το πιστεύω. Ήμουν στην Ιερουσαλήμ τις προάλλες, έπρεπε να πάμε εκεί πάνω για να φέρουμε την αφαίρεσή μας, ή οτιδήποτε άλλο, στον Κύριο, Ναι τον είδα, τον είδα στο θρόνο, τον προσκύνησα. Πώς μπορείς να πεις ότι η πίστη θα είναι το μέσο σωτηρίας από τώρα μέχρι την αιωνιότητα ;
Βλέπετε το χάος στο οποίο μπλέκουν οι άνθρωποι όταν δεν διαιρούν σωστά τον λόγο της αλήθειας.
Η σωτηρία αλλάζει με κάθε διανομή, αυτό δεν είναι αίρεση, αυτό είναι η διδασκαλία της Βίβλου, και οι χριστιανοί που δεν έχουν διανομή, κάνουν ένα χάος με τη Βίβλο, επειδή προσπαθούν να το αγνοήσουν αυτό, και επομένως είναι ένας εργάτης που πρέπει